Omne propterea hujusmodi lucrum, quod sortem superet, illicitum, et usurarium est.
#In pecunia confidimus plus#
Peccati genus illud, quod usura vocatur, quodque in contractu mutui propriam suam sedem et locum habet, in eo est repositum, quod quis ex ipsomet mutuo, quod suapte natura tantundem dumtaxat reddi postulat, quantum receptum est, plus sibi reddi velit, quam est receptum ideoque ultra sortem, lucrum aliquod, ipsius ratione mutui, sibi deberi contendat. Julii, altera vero die prima Augusti, qui menses nuper elapsi sunt ac demum easdem sententias congregationis secretario scriptas tradiderunt. Post hæc præcepimus, ut omni partium studio, omnique cupiditate soluti, rem totam accurate perpenderent, suasque opiniones scripto exararent non tamen expetivimus ab ipsis, ut judicium ferrent de contractu, qui controversiæ causam initio præbuerat, cum plura documenta non suppeterent, quæ necessario ad id requirebantur sed ut certam de usuris doctrinam constituerent, cui non mediocre detrimentum inferre videbantur ea, quæ nuper in vulgus spargi cœperunt: jussa fecerunt universi nam suas sententias palam declararunt in duabus congregationibus, quarum prima coram Nobis habita est die 18. Diem quartam indiximus Julii, qui nuper præteriit, ut coram Nobis illi omnes convenirent, quibus naturam totius negotii declaravimus quod illis antea cognitum perspectumque deprehendimus. Quapropter eam rationem, consiliumque suscepimus, quo Sedes Apostolica semper uti consuevit: Quippe rem totam explicavimus nonnullis ex venerabilibus fratribus Nostris Sanctæ Romanæ Ecclesiæ cardinalibus, qui sacræ theologiæ scientia, et canonicæ disciplinæ studio ac peritia plurimum commendantur: accivimus etiam plures regulares in utraque facultate præstantes quorum aliquos ex monachis, alios ex ordine mendicantium, alios demum ex clericis regularibus selegimus præsulem quoque juris utriusque laurea præditum, et in foro diu versatum adhibuimus.
Vix pervenit ad aures Nostras, ob novam controversiam (nempe, an quidam contractus validus judicari debeat) nonnullas per Italiam disseminari sententias, quæ sanæ doctrinæ haud consentaneæ viderentur cum statim Nostri apostolici muneris partem esse duximus, opportunum afferre remedium, ne malum ejusmodi, temporis diuturnitate, ac silentio, vires magis acquireret aditumque ipsi intercludere, ne latius serperet, et incolumes adhuc Italiæ civitates labefactaret. Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem.
Venerabilibus fratribus patriarchis, archiepiscopis, episcopis, et ordinariis Italiæ.
0 kommentar(er)
